Tja, zo gaat dat, wie moet ik dit uitleggen? Nieuwe projecten dienden zich aan en dan raakt zoiets in de 'vergetelheid'. Afin.... inmiddels, een jaar later, is het met de gezondheid van Oma ook niet zo best meer gesteld. Je gaat dan toch nadenken. Na de ziekenhuisopname van Oma een paar weken geleden wist ik dat het tijd werd om de quilt dus maar eens af te gaan maken.
Vorige week maandag was ik lekker vrij, er stond niets op het programma, en ben direct in de ochtend gestart. Gelukkig was de quilt al doorgeregen en reste mij alleen nog het doorquilten. Eerst was het plan om de rand allemaal muzieknoten te geven, omdat Opa zo van muziek hield. Alleen was dit niet echt haalbaar bleek. De achterkant van deze quilt is van een licht-blauw fleece dekentje waar Opa en Oma altijd gebruik van maakte, de tussenvulling was ook redelijk dit, dus dat zou niet echt lekker gaan lukken. Omdat ik toch iets met de brede rand wilde doen (is ook zo 'onaf' als deze niet word doorgequilt), had ik besloten het dan maar op de naaimachine te doen: rechte banen 'in the ditch' (tussen de blokken in, op de naad).
Zo gezegd, zo gedaan. Ik zat om 9uur 's morgens met mijn rode rubberen huishoudhandschoenen aan de eethoek de quilt door te stikken! Helaas heb ik er geen foto van, vond het zelf in ieder geval hilarisch! (en het werkte echt!)
Telkens als ik een baan doorgestikt had, legde ik de quilt weer even uit om de nieuwe lijn op de rand te tekenen. Tja, dat moet je niet doen als je uiterst nieuwsgierige poesjes hebt!
Alle hoekjes van de quilt zijn wel besnuffeld en op gelegen... en als ik 'm dan wilde pakken en in wilde rollen om de volgende baan te stikken wilde mevrouw er niet af... die lag wel lekker!
Na alle 'hulp' van de poesjes
was de quilt in no-time doorgestikt. 's Middags kon ik beginnen met de
bies, en zo kwam deze quilt dus einde van de middag geheel klaar en was
dit de 2e affo in 2 dagen!
Hebben jullie het 'grapje' in de quilt al ontdekt? Dat ik de pyama van Opa aan het verwerken was, kwam ik bij zijn borstzakje aan. Toevallig zat er ook nog een zakdoekje van Opa in de zak met kleding en wist toen al snel dat ik daar iets unieks mee moest doen. Eén blok is dus het borstzakje waar Oma het zakdoekje van Opa in terug kan vinden.
Het is een unieke quilt geworden, waarvan ik niet had gedacht het eigenlijk zo'n leuk eindresultaat zou geven. De quilt is voorzien van een geappliqueerd hartje aan de achterkant met tekst en vrijdag is deze overhandigd aan Oma in de Hospice zodat ze er nog lekker even van kan genieten!
