Ik had afgesproken met mijn collega Annemarie, we arriveerden niet samen, maar zaten wel gezellig samen aan het tafeltje met nog 2 quiltende dames.
Stipt 10 uur begon Rieke (van de organisatie) een klein onderhoud te vertellen. Hierna ging de Show and Tell van start. Helaas werden mijn foto's ietwat donker, dus ik laat alleen de foto's van de quilts die uiteindelijk aan de wanden hingen zien.
Rond 11 uur, mooi op schema kon An Moonen beginnen met de presentatie 'Geschiedenis van de Nederlandse Quilt - een kort overzicht van een lange bijzondere textiel periode'. Aan de hand van een powerpoint presentatie vertelde zij op boeiende wijze over de oudste gevonden tekeningen en beeldhouwwerken, waar quilts, of zoals ze vroeger zeiden 'Culcita's' op gevonden werden. Culcita's waren eerder een soort matrassen waar de mensen op lagen/zaten. Zo nam ze ons mee door alle lagen van de geschiedenis tot +/- 1950.
Rond 11 uur, mooi op schema kon An Moonen beginnen met de presentatie 'Geschiedenis van de Nederlandse Quilt - een kort overzicht van een lange bijzondere textiel periode'. Aan de hand van een powerpoint presentatie vertelde zij op boeiende wijze over de oudste gevonden tekeningen en beeldhouwwerken, waar quilts, of zoals ze vroeger zeiden 'Culcita's' op gevonden werden. Culcita's waren eerder een soort matrassen waar de mensen op lagen/zaten. Zo nam ze ons mee door alle lagen van de geschiedenis tot +/- 1950.
Zoveel moois om te zien, en zoveel informatie, gelukkig was daar even de pauze om de benen te strekken en te kijken naar de quilts van de Show and Tell die inmiddels waren opgehangen in de zaal.
Achter deze dames zie je een prachtige Siggie Quilt hangen. De maakster vertelde dat er Siggies in zitten van over heel de wereld die zo'n 7 à 8 jaar geleden zijn verstuurd. Zoals je op de foto ziet heeft zij ze keurig naar kleur gerangschikt waarna er een prachtige overloop in is gekomen. Wat een mooi resultaat.
Voor de mensen die zich nu af vragen, wat is een siggie? Het woord 'Siggie' of 'Siggy' is afgeleid van 'Signature', wat 'handtekening' in het engels betekend. Een siggie heeft een vaste maat en bestaat uit een middenblokje waarop je je 'sign' ofwel soort van handtekening zet. Meestal zet je je naam, woonplaats, land en een leuk tekeningetje, borduurtje o.i.d hierop. Vervolgens worden er 4 driehoekjes omheen gezet. Deze siggies ruil met andere siggie-ruilers van over heel de wereld. Degene die dit organiseert is Annelies, je kunt haar bereiken via email.
Naast de Siggie Quilt hangt een heuse Dear Jane van een dame uit Souburg (als ik mij niet vergis). Zij heeft hier van 2002 tot 2011 aan gewerkt. Dit jaar vond ze het tijd worden om de quilt af te maken. Het resultaat mag er zijn, prachtige blokken en zeer nauwkeurig gewerkt.
Hieronder hangt een quiltje met een verhaal (welk quiltje heeft nu geen verhaal? Afin, deze sprong er toch wel weer uit). Het 2e quiltje van rechts met de huisjes. De maakster vertelde dat zij deze quilt (naar patroon uit de Quiltmania) heeft gemaakt na het overlijden van haar man, en wel met een groot deel van zijn overhemden. Oorspronkelijk heette dit patroon: 'Button Town'. Op geheel eigen wijze en met een beetje humor heeft deze dame er de naam 'Monument voor mijn vent' van gemaakt. De steentjes staan voor de moeilijke tijden die zij samen hebben beleefd, de pareltjes staan voor geluk.
Prachtig verhaal toch! Dan kijk je weer met hele andere ogen naar zo'n quilt.
Prachtig verhaal toch! Dan kijk je weer met hele andere ogen naar zo'n quilt.
Ook kwam er bij de S&T een echt antiek quiltje langs. De dame die deze mee had gebracht vertelde dat het al meer als 100 jaar oud was en dat zij het van een oude dame heeft gekregen, die het op haar beurt weer van haar schoonmoeder had gehad. Hij is gewoon mooi van de ouderdom. Jammer genoeg erg gehavend, maar gelukkig was An vandaag in de zaal.
Voor wie geïnteresseerd was in lapjes (tja, wat moet ik nu zeggen: wie is er nu NIET geïnteresseerd in lapjes), kon wat leuks kopen bij het standje van de Quilterie uit Heinkenszand.
Na de pauze kon An Moonen weer verder met haar presentatie. De oude quiltjes had zij uit haar koffertje gepakt en netjes opgehangen. Wat een prachtige exemplaren zitten er tussen!
Hieronder zie je een detail van een van de prachtige antieke quiltjes waar ik helemaal verliefd op ben geworden. Gemaakt met de Engelse Paper Piece methode. Zo zie je maar dat het de tand des tijds heeft doorstaan en dat het nu gewoon weer helemaal hip is om volgens deze techniek te werken!
Na de presentatie kregen we ons tasje uitgereikt. Hierin zat een lootje, een werkje, een doosje spelden en een waardebon voor de Quilt Ster. We hadden zo'n kleine anderhalf uur de tijd om 2 blokken te maken volgens de tekening die in het tasje zat. Alle 108 dames hebben hard door zitten werken in dit krappe tijdsbestek. Met zweet op het voorhoofd nog een beetje stress in de vingers hebben we zitten werken.
Er werd namelijk een gezamelijk werkje gemaakt, en wel 2 quilts. Je maakte dus 2 blokken die elk in een quilt kwamen. Uiteindelijk waren er per quilt iets meer dan 108 blokken, de dames van de organisatie (Rieke en Els) hebben dan zelf in de voorbereidingen hard door zitten werken om wat extra blokken te maken.
Hieronder zie je de 2 blokjes die ik gemaakt heb:
Hieronder zie je de 2 blokjes die ik gemaakt heb:
De uiteindelijke quilts (nog bestaande uit losse blokken) werden aan het einde van de dag verloot.
En zo kwam er een einde aan deze warme, leerzame, verwonderende, inspirerende, af en toe een beetje stressende, maar heel erg gezellige Regio dag! Ik heb in ieder geval heel erg genoten!
